SAHAR

SaharTV - Dok produbljujuće zahlađenje nastavlja da uznemirava američko-evropske odnose,francuski predsjednik Emanuel Macron je u nedavnom intervjuu za novine The Economist naglasio potrebu za dijalogom NATO-a i Evrope sa Rusijom,pritom upozoravajući da se Evropa mora probuditit i izgraditi sebe kao autonomna geopolitička sila jer se trenutno nalazi nadomak opasnosti.

Tokom protekle 3 godine,francuski lider je opisao NATO kao “bolesnika na aparatima” i govorio je o nužnosti evropske odbrambene strategije pod isključivo evropskim oružanim snagama i o kraju doba evropsko-američkkog saveza.

Njegove izjave su dobro primljene u nekim evropskim državama poput Njemačke i Turske.Nakon što je Evropa ostala u mraku nakon američkog povlačenja iz Afganistana i nakon što je Francuska izigrana od strane Bidena AUKUS paktom o podmornicama koji je povezao SAD,Britaniju i Australiju u novi savez,posmrtno zvono evropsko-američkog saveza je počelo zvoniti.

Ali ovaj raskol puteva postavlja pitanje: Koje su prepreke i koji su kapaciteti Evrope na putu političke nezavisnosti od SAD-a?

Ovo su kapaciteti:

Unilateralizam SAD-a: Prva i možda najvažnija prilika za nezavisnost evropske politike od SAD-a može se vidjeti u odnosu na unilateralnost Washingtona u globalnom odlučivanju i donošenju politika. Amerikanci su djelovali nezavisno u raznim krizama u posljednje dvije decenije, zanemarujući zahtjeve Evrope i kršeći veze s njom. Prvi znakovi podjele pojavili su se u američkoj invaziji na Irak tokom koje su Francuska i Njemačka, suprotno Britaniji, odbile pridružiti se. Pod predsjednikom Barackom Obamom Bijela kuća je prihvatila doktrinu kolektivizma u vanjskoj politici, ublažavajući problematične veze s Evropom .

Nakon što je Donald Trump došao na vlast 2017. godine, rascjep između Evrope i SAD -a postao je očigledniji nego ikad. Pod Trampom, zemlje članice NATO -a počele su primjećivati ​​da se Washington više ne može smatrati zaštitnikom Evrope kao što je to bio slučaj za vrijeme Hladnog rata, pa su Evropljani morali smisliti nova rješenja za svoju budućnost. Tada su čelnici Francuske i Njemačke 2019. govorili o potrebi osnivanja “Evropskog vijeća sigurnosti”. U novonastaloj situaciji, Bidenova odluka o povlačenju američkih trupa iz Afganistana, koja nije uzela u obzir stavove evropskih zemalja, te je na kraju zaključenje sporazuma AUKUS bio završni udarac za Transatlantsku alijansu. Dakle, ovaj unilateralizam američke politike može pružiti važnu motivaciju Evropi za razmišljanje o nezavisnosti.

Uspješno iskustvo Evropske unije

Evropske zemlje, uprkos svim usponima i padovima i vjernosti SAD -u u godinama nakon Drugog svjetskog rata, pokazale su da imaju sposobnost upravljanja uspješnim savezom. Jasan simbol ovoga je Evropska unija u kojoj evropske zemlje imaju široku međusobnu saradnju, kako političku tako i ekonomsku, a njihova regionalna unija se ukazuje kao najveća i najuspješnija unija u historiji. Ova priča o uspjehu može inspirirati pozitivan evropski pokret ka nezavisnosti politike od SAD -a.

Posebni evropski potencijali

Osim navedenih kapaciteta, evropske zemlje imaju odgovarajuće historijske potencijale za nezavisnost od SAD -a. Gledajući političku povijest Evrope u prošlim stoljećima, jasno je da su današnje SAD proizvod naseljavanja Evropljana, pa čak i u povijesti ove zemlje, države su bile kolonije Britanije. Zapravo, jedinstveno evropsko historijsko i civilizacijsko porijeklo važan je potencijal koji može poslužiti kao poticaj evropskoj potrazi za nezavisnošću od SAD -a. Drugim riječima, civilizacija i historijsko porijeklo Evrope značajan su potencijal koji može pokrenuti evropske napore za politiku nezavisnosti.

Smanjenje u evropsko-američkoj trgovini

Još jedan evropski kapacitet je strategija EU u trgovini sa SAD -om. U stvari, Evropska unija je poduzela ozbiljne korake u prošloj godini kako bi smanjila svoju ekonomsku ovisnost o SAD -u. Kina je sada najveći ekonomski partner Evrope i ima najveće trgovinske ugovore sa evropskim blokom. Uvoz EU iz SAD -a 2020. pao je za 11,4 %, a izvoz u SAD za 10%. Možda to znači da je blok već poduzeo korake za smanjenje ovisnosti o Washingtonu.

Koje su prepreke Evrope prema nezavisnosti od SAD -a?

Međuevropska podjela

Prva prepreka ispred autonomije evropske politike od Washingtona je podjela među evropskim zemljama. Uprkos dominantnoj želji evropskih građana za nezavisnošću od SAD -a, evropski političari ne dijele ista gledišta o tome kako se odnositi prema Washingtonu. Na primjer, čak i između Francuske i Njemačke, glavnih političkih i ekonomskih sila Evropske unije, postoji mali konsenzus o nezavisnosti od SAD -a. Čak ni ove zemlje nisu ujedinjene u tome kako se nositi s raznim međunarodnim krizama, poput Jemena, Sirije, Libije i Afganistana. Općenito, ova situacija je navela evropske zemlje na oprezne korake po pitanju nezavisnosti od SAD -a.

Nema jasne mape puta za vojnu i ekonomsku nezavisnost

U posljednjih nekoliko godina Francuska i Njemačka naglašavale su potrebu da Evropa okonča svoju vojnu, sigurnosnu i ekonomsku ovisnost o SAD -u, međutim nisu pripremile jasnu mapu za kretanje ovim putem. Čak i mnogi politički posmatrači vjeruju da je pitanje stvaranja evropske vojske i zajedničkih evropskih vojnih snaga više poput sna koji kao stvarnost nema potrebnu podršku u smislu količine i kvalitete. Osim toga, evropskoj ekonomiji nedostaje kultura preuzimanja rizika, zbog čega su evropske zemlje bile ekonomski nespremne da se suoče sa mogućim bijesom i pritiskom SAD-a. Čak i mnogi ekonomski posmatrači i stručnjaci za tehnologiju smatraju da Evropljani vjeruju da zavise od Washingtona u pogledu moderne tehnologije.

Psihološka slabost Evrope prema nezavisnosti

Za ovo pitanje postoji psihološki aspekt. Zapravo, evropski prijelaz u nezavisnost zahtijeva određenu psihološku spremnost. Međutim svi faktori dokazuju da Evropa nikada nije psihološki pripremljena za potpuni prelazak u nezavisnost.

Trajna ruska prijetnja i evropska fobija

Strah od ruskog uticaja i vojne moći u istočnoj Evropi još je jedno odbijanje koje tjera Evropu od njenih težnji za nezavisnošću. Decenijama oslanjajući se na američke vojne snage na svom tlu, Evropljani se plaše da su u slučaju raspada NATO -a ili smanjenja američkih sigurnosnih obaveza prema njima daleko od spremnosti da se suoče s Rusijom. Stoga postojanje ruske prijetnje ostaje snažna odbojna sila koja drži Evropu dalje od autonomne politike.

Izgledi za nezavisnost

Gledajući gore navedene kapacitete i prepreke, nezavisnost od SAD-a trebala bi se smatrati teškim i kompliciranim poslom. Ipak, Transatlantski savez u smislu kakav je nekad bio više nije moguć. Zapravo, evropsko odvajanje puteva od SAD -a neizbježno je jer Evropa sve više dolazi do zaključka da nema drugog načina osim oslanjanja na vlastite potencijale i usvajanja politike nezavisne od Washingtona. Nova politika Bijele kuće pod predsjednikom Joeom Bidenom čak ubrzava projekt evropske nezavisnosti.

Ekskluzivno PISjournal