Stav lidera: Razlika između Armije IR Iran i armija drugih zemalja
SAHARTV - Lider Islamske revolucije ajatollahul uzma sejjid Ali Hamenei je u nedjelju, tokom novogodišnjeg susreta sa istaknutim komandantima Oružanih snaga Islamske Republike Iran rekao da je glavna obaveza Oružanih snaga IR Iran odbrana granica nacionalne bezbjednosti zemlje, zbog čega je potrebno raditi na svakodnevnom jačanju operativnih kapaciteta i duhovne želje njenih pripadnika.
Prema mišljenju lidera Islamske revolucije jedine Oružane snage u svijetu koje su i "ideološke" i sa snažnom duhovnom voljom a da su istovremeno na velikom stepenu borbene i odbrambene spreme koje djeluju u zemlji koja se može pohvaliti političkom nezavisnosti su Oružane snage Islamske Republike Iran.
Sa pobjedom Islamske revolucije u Iranu duhovnost i vjerska učenja su stavljena u prvi plan. Jačanje vojno-odbrambene moći zemlje je jedna od jasnih karakteristika nacionalne bezbjednosti zemlje. Obzirom na ovu važnu činjenicu prirodno i zakonsko pravo svake zemlje je da radi na jačanju vojnih snaga kako bi jednostavnije branila svoj narod i teritorij, odnosno svoju geografiju i politiku. Upravo zbog toga iranske oružane snage su svoje kapacitete jačale na osnovu vjerskog učenja gdje se posebno ukazuje na potrebu odbrane domovine, teritorije, naroda i vjere.
Ovi kapaciteti, obzirom da je Islamska Republika Iran nakon februara 1979. godine i pobjede Islamske revolucije uvijek bila izložena inostranim prijetnjama, pritiscima pa čak i vojnim agresijama i napadima, nikada nisu zaustavljeni u svom razvoju i jačanju tako da su Oružane snage ili cjelokupni odbrambeni sistem u zemlji uvijek obraćali pažnju na vjerska učenja - bilo da se radilo o ratnom periodu ili miru, i djelovali su na osnovu vjerske ideologije. Djelovanje iranskih vojnih snaga u osam godina Svete odbrane (agresija Iraka na Iran od 1980. do 1988. godine) je bilo zasnovano upravo na tim osnovama što je dovelo do potpune pobjede iranskih oružanih snaga u ovom vojnom konfliktu.
Iranske oružane snage su se na ratištima gdje se vodila borba istine protiv neistine, humano ophodili i prema agresorskim snagama Ba'sističkog režima - prema zarobljenicima su se ophodili u potpunosti sa humanističkim zakonima i vjerskom učenju dok se prema oslabljenom neprijatelju u rovovima ophodila sa posebnim islamskim ponašanjem gdje su cijelom svijetu pokazali šta su islamska ljudska prava.
Poredeći vojnu politiku Islamske Republike Iran sa ostatkom svijeta, armije drugih zemalja svijeta je moguće svrstati u dvije grupacije. Prvu grupu čine armije koje su više sastavljene od protokolarnih vojnih snaga i bez ikakvih operativnih sposobnosti, odnosno koje su zadužene za odbranu vlasti i bezbjednosti u zemlji. Takve armije u svijetu je mnogo a najočigledniji primjer na zapadu Azije su vojne snage Kraljevine Saudijske Arabije. Napad saudijske armije na Jemen je očigledan pokazatelj da vojne snage te zemlje nisu sposobne da vode bilo kakve operacije sa pozitivnim rezultatima po sebe, jedino što su do sada učinili jeste ubijanje velikog broja jemenskih civila.
Drugu grupu armija čine one koje, prema stavu lidera Islamske revolucije, imaju operativnu vojnu moć ali na borbenim poljima se oslanjaju na čudnu logiku vojnog djelovanja gdje zbog toga pokazuju nemilost, iracionalizam i čak nepotrebnu militantnost.
Nehumano ponašanje vojnih snaga Sjedinjenih Američkih Država u Afganistanu ili Iraku je najbolji primjer ovakvog ponašanja identiteta potpunog militarizma i to je kasnije postalo jasnije da su se iste te oružane snage, u momentu izgubljenosti ili slabosti, odnosno osjećaja nemoći, okrenule upotrebi usluga zločinačkih plaćeničkih snaga, kao što je to bio slučaj sa privatnom bezbjedonosnom kompanijom Blackwater.
