SAHAR

SAHARTV - Informativne agencije i mediji su objavili vijest u četvrtak da je Švajcarska odlučila ukinuti sankcije Islamskoj Republici Iran.

Švajcarsko federalno vijeće je objavilo saopštenje u kojem se kaže: "Uzevši u obzir proces finalizacije postignutog nuklearnog dogovora između G5+1 i Islamske Republike Iran, što je prekretnica u posljednjih 12 godina analize i razgovora oko iranskog civilnog nuklearnog programa; 12. augusta je donešena odluka da se ukinu sankcije Islamskoj Republici Iran koje su zamrznute u januaru 2014. godine." U ovom saopštenju se dalje kaže: "U ovim uvjetima je naglašeno da se sankcije ukidaju u nekoliko sektora - vrijednim metalima, transportu sirove nafte i naftnih derivata te pitanju osiguranja u finansijskim transakcijama." Ovaj korak je donesen u uvjetima kada su članovi američkog Kongresa, u najnovijem potezu djelovanja protiv postignutog nuklearnog dogovora sa Islamskom Republikom Iran, predstavili prijedlog produžetka sistema sankcija Iranu za narednih 10 godina. Republikanski kongresmen Mark Kerk i predstavnik Demokratske partije Bob Menendez, kao dvojica najvećih protivnika postignutog nuklearnog dogovora sa Iranom, insistiraju da se sistem sankcija Iranu produži za još deset godina. Obzirom da se ovaj zakon treba analizirati 2016. godine, onda bi to značilo da bi sistem sankcija bio produžen do 2026. godine. Oni naglašavaju da bi to bila jasna i čvrsta poruka iranskim vlastima da se američka administracija ne igra sa ovim stvarima i da je odlučna kada govori o ponovnom obnavljanju režima sankcija u slučaju da dođe do bilo kakvih nepredviđenih aktivnosti u budućnosti. U međuvremenu, ministar vanjskih poslova Sjedinjenih Američkih Država Džon Keri je tokom izlaganja za vrijeme susreta sa predstavnicima američkog Kongresa, rekao: "U slučaju da Kongres odbije potvrditi postignuti nuklearni sporazum sa Iranom Sjedinjene Američke Države više neće biti u stanju da utiču na bilo kakve trgovinske i ekonomske odnose svojih saveznika sa Teheranom." Ono što je postalo jasno iz njegovih riječi a što je opštepoznato na međuanrodnoj sceni, jeste činjenica da američke sankcije Iranu nisu bile djelotvorne, a takve neće biti ni u budućnosti. Zapad je u proteklim godinama pregovačakog procesa i u svojim diplomatskim cjenjkanjima i pregovaranjima maksimalno insistirao na opstanku sankcija, gdje su koristili termin "zamrzavanje sankcija" a ne "ukidanje sankcija". Međutim, zaključci nuklearnih pregovora u Beču su otišli smjernicama koje zapadnjaci nisu mogli kontrolisati a njihove administracije nisu mogle ni zamisliti. Sa druge strane Vijeće sigurnosti Organizacije Ujedinjenih nacija je pored potvrde postignutog nuklearnog dogovora u Beču u rezoluciji 2231 poništila sve dosadašnje rezolucije koje su se ticale sankcija Iranu. Upravo je na ovaj način došlo do uništenja sistema sankcija koje je Zapad tokom dugog niza godina nametao Islamskoj Republici Iran i njenom narodu. I upravo ovaj slijed događaja je doveo do toga da se evropske zemlje usmjere ka programu poništavanja sankcija Iranu, odnosno do toga da sve evropske zemlje pokažu interesovanje da postignut bolju saradnju i odnose sa Iranom, nakon što postepeno dođe do normalizacije stanja u ekonomskom, trgovinskom, industrijskom, finansijskom i bankarskom sektoru, a sve zahvaljujući ukidanju tih sankcija. Nametanje sankcija je bio proces prilikom kojeg zapadne zemlje nisu u obzir uzimale realnost na terenu, odnosno, sve te sankcije su bile zasnovane na nerelanim teorijama. A jedna od tih teorija koju su podržavale ličnosti iz američke administracije jeste da će njihovi evropski partneri poštovati sistem sankcija i da će tako vršiti pritisak na iranski narod.