SAHAR

Zapad nastoji da pruži otpor brzo rastućoj kineskoj ekonomiji, ali je to - privremeno

Piše: Vladimir Ardaev, komentator RIA Novosti

Donald Tramp je predložio Evropskoj uniji da obje strane potpuno ukinu carine, subvencije izvoznicima i trgovinske barijere.

Jedan od razloga ovakve velikodušnosti je ubrzano prodiranje Kine na tržište Evrope.

Peking na Starom kontinentu uveliko kupuje ključne objekte infrastrukture i toliko aktivno investira u Istočnu Evropu da u Briselu već zvone na uzbunu.

Trampova ponuda očito ima politički karakter sa jakim primjesama populizma. Evropska unija ne može da je prihvati. A Češka, Mađarska, Grčka i neke druge zemlje sa velikom nadom gledaju u Kinu.

Jedan od osnovnih rezultata samita "16+1", održanog u Sofiji, bio je sporazum o gradnji u Srbiji 350 kilometara željezničke pruge do granice sa Mađarskom. Biće to investicija od 3,8 milijardi dolara.

Problem je što je to dio kineskog superprojekta "Jedan pojas - jedan put", da u Briselu ne mogu sa sakriju svoja strahovanja: Evropska komisija zasad još nije odobrila mađarski dio te pruge.    

"U političkim krugovima Njemačke i drugih zapadnoevropskih država raste zabrinutost zbog toga što Kina ne odustaje od kupovine strateških infrastrukturnih objekata. Što ih kupuje sve više" - navodi naučni direktor Njemačko-ruskog foruma Aleksandar Rar.    

Kina je posljednjih goina postala vlasnik ili suvlasnik niza luka u Španiji, Grčkoj, Belgiji, Holandiji i Njemačkoj. A takođe: aerodroma, energetskih sistema, krupnih industrijskih agrarnih kompanija. Primjera radi, kineska korporacija ChenChina prošle godine je kupila za 43 milijarde evra švajcarski agroholding Syngenta.

U Berlinu se smatra da Peking sebi na taj način krči put prema najmodernijim zapadnim tehnologijama.

Za šest godina su se kineske direktne investcije povećale čak 22 puta - sa 6 milijardi na 35 milijardi dolara.

Trgovina između Kine i država centralne i Istočne Evrope u istom periodu se povećala za 25 odsto.

Kinesko "osvajanje Evrope" kod nekih u EU izaziva paniku, a kod nekih oduševljenje. Prvi plaše "ekspanzijom Pekinga", a drugi u tome vide razvojnu šansu i povećanje radnih mjesta.

Češka se u posljednje vrijeme veoma zbližila sa Kinom. Toliko da se na ulicama njenih gradova ne reklamira samo kineska roba, nego i -juan.

Profesor Škole za istočne studije Aleksej Maslov ukazuje da Kina u Evropi više preuzima postojeće proizvodne kapacitete nego što otvara nove.

Zapad već neko vrijeme ne teži ulaganjima u zemljama "siromašnih rođaka". Štaviše, uveliko razmatra koncepciju Evrope sa "dvije brzine" koja će razdvojiti prosperitetne zemlje od manje uspješnih komšija...

Početkom juna je Emanul Makron oštro istupio protiv "zakona džunegle" u međunarodnim ekonomskim odnosima, a imao je pritom u vidu uglavnom kinesko investiranje u Evropi. Tada je predložio da EU pooštri kontrolu nad velikim stranim ulaganjima na teritoriji EU. Berlin ga je u tome podržao.

Međutim, sam Makron je prije pola godine sa Pekingom zaključio cijeli niz velikih trgovinskih ugovora. Pored ostalog, dogovorio je proizvodnju za Kinu 184 aerobusa A320 ukupne vrijednosti 18 milijardi evra.

Nezavisno od svega, Kina svoj posao radi dosljedno i osvaja evropsko tržište. Tome doprinosi i trgovinski rat Sjedinjenih Država i sa Kinom i sa Eu. Pekingu ide na ruku i slabljenje jedinstva unutar Eu usljed migracione krize.

Otpor koji Zapad pokušava da pruži naletu burno rastuće kineske ekonomije po svemu sudeći je privremen.

Kineski novac je novac - čak i ako ne miriše uvijek najljepše. Potreban je i bogatima, ništa manje nego sirotinji.

(Fakti)